Hobit, abo tam i nazod

Klasyczny roman d J.R.R. Tolkiena przełożony na ślonski jynzyk. Hobit boł wydany po piyrszy roz we 1937 roku i zaroz boł pozytywnie przijynty tak d krytykow, jak tyż d czytoczow. Je to piyrszo ze gyszicht, co sie dziejom we świecie Strzodziymio, i prawi historyjo d Bilbo Bojteloka, tytułowego hobita, co mo rod swoj dom i pokoj, a wybiyro sie na przigoda, żeby zdobyć tajla skarbu wachowanego d dracha Smauga.

Dziynki Hobitowi, a społym ś nim dziynki trylogiji Pon Piestrzyni świat zaciekawiyła fantastyka, toż skirz tego autora dzisiej sie widzi za jca wysokij fantastyki, a bie gyszichty to je bowionzkowo pozycyjo na połce d kożdego fana tego gatonku.

Hobit małowiela niy wyskoczoł ze skory, jak syczynie doszło do jego uszow, i naroz boczoł blade czy wytrzyszczać sie na niego.

Ftoś ty je? pedzioł a wyciong sztylet przed siebie.

Co n je, moj sacss? szepnoł Golum (co dycki prawioł do siebie, bo nigdy niy mioł żodnego, co by do niego mog mowić). To bez to sam prziszoł, bo naprowda w tyj chwili niy mioł głodu, boł ino ciekow. We inkszym przipodku nojprzod by chycioł, a dopiyro potym szeptoł.

Joch je pon Bilbo Bojtelok. Stracioł żech cwergi i czarownika i niy wiym, kaj żech je. I niy chca tego wiedzieć, jak ino stond poda.

Co n mo we ronckach? spytoł Golum, kej patrzoł na miecz, co mu sie blank niy podoboł.

Miecz, rynż ze Gondolinu!

Sssss prawioł Golum i zrobioł sie moc uprzyjmy. Mozno siednie sam i pozprawio konsecek, moj sacss. Rod mo zogodki, pra?

Ksionżka z ryginalnymi brozkami z brytyjskego wydanio, ilustracyjo na kładzina naszykowoł Grzegorz Chudy.